Co jakiś czas trafia się komiks niezwykły. Komiks, który wbija prosto w serce, który wykracza absolutnie poza ramy gatunku. Komiks z przesłaniem, komiks z historią, komiks pełen wzruszeń. I to właśnie ten komiks. Trudny i piękny. […] Jeśli mielibyście się przekonać do tego medium literackiego, lepszej okazji może nie być. […] Obrazy (trudno mi je nazwać obrazkami) są utrzymane w stonowanych barwach. Absolutnie bez żadnej krzykliwości, brązy, beże, czerń i biel, pasiaki i śnieg. Te obrazy są niesamowite, narysowane zupełnie inaczej, niż zazwyczaj to widzimy w komiksach, z wyczuciem, swego rodzaju delikatnością, ale też z niezwykłym rozmachem.

Chleb wolnościowy” jest perłą wśród pozycji, którym daleko do prawdy historycznej, a przedstawione w nich informacje to tania sensacja, na jaką nabiorą się naiwni odbiorcy. […] Autor wykazał się nieprawdopodobnym wyczuciem i wrażliwością, bez których opowiadanie o przeszłości obozowej jest bardzo trudne.

Kompozycja komiksu, standardowo podzielonego na plansze i kadry, wymyka się sztampie.

Widać, że zamysłem autora jest wzbudzenie refleksji, a nie przygniecenie czytelnika masą straszliwych szczegółów.

Piechnik w historię o Sybirze wplótł wielkie mechy będące odwzorowaniem zarówno najeźdźców, jak i sojuszników. Zrobił to jednak w tak przemyślany sposób, że odbiór jest doprawdy bezproblemowy. Wydaje się najnormalniejsze w świecie, że te roboty tu są. Tym samym album z pewnością nabrał nie tylko na dynamice, ale też przystępności dla dzisiejszej młodzieży tak przecież otoczonej tego typu elementami. „Sybir. Moja historia” bez wątpienia jest komiksem godnym polecenia. Wstrząsająca relacja świadka wywózki na „koniec świata” łączy się tu zarówno z realizmem, jak i z ciekawymi wątkami, pełnymi dynamiki i emocji, a całość podlana została chwytającymi za serce rysunkami stojącymi na doprawdy wysokim poziomie.